Είναι η μοναδική ερμηνεύτρια τα τελευταία χρόνια σε όλο το φάσμα της ελληνικής δισκογραφίας , που δεν έχει κλείσει τα 30 και έχει 4 προσωπικούς δίσκους, αρκετές συμμετοχές σε δίσκους άλλων και τόσες πολλές ζωντανές εμφανίσεις τόσο τον χειμώνα σε μαγαζιά όσο και σε συναυλίες. Η Μποφίλιου έχει δεχτεί πολλές φορές κριτική μόνο και μόνο για την έντονη προσωπικότητά της και τον παρορμητισμό της. Πάντα όμως η δουλειά της ήταν η καλύτερή της απάντηση σε όσους προσπάθησαν να την πλήξουν. Όπως καταλάβατε αυτό είναι ένα αφιέρωμα στην εξαιρετική Νατάσσα Μποφίλιου!
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983, όπου και μεγάλωσε, και έχει σπουδάσει πολιτική ανάλυση στη Νομική σχολή των Αθηνών. Έχει πτυχίο πιάνου και θεωρητικών μαθημάτων από το Ελληνικό Ωδείο.
Το όνομα της στον καλλιτεχνικό χώρο είναι συνυφασμένο με αυτά των δυο συνεργατών της Γεράσιμο Ευαγγελάτο και Θέμη Καραμουρατίδη.
Το πρώτο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα της συνεργασίας της με το Γεράσιμο Ευαγγελάτο και τον Θέμη Καραμουρατίδη κυκλοφορεί τον Μάρτιο του 2008, τίτλος του "Μέχρι το τέλος", ένα άλμπουμ που κατάφερε να εντυπωσιάσει κοινό και κριτικούς και θεωρείται ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας.
Την Πρωτοχρονιά του 2009 ο ραδιοφωνικός σταθμός «Μελωδία» αναθέτει στους τρεις τους να γράψουν το τραγούδι της χρονιάς, και το «Ευχαριστήριο» είναι το πρώτο τραγούδι που ακούγεται μετά την αλλαγή του χρόνου.
Το Μάρτιο του 2009 κυκλοφορεί, σε παραγωγή Metropolis, το cd-single «Τρία Μυστικά».
Μια επιτυχημένη σειρά εμφανίσεων σε όλη την Ελλάδα συνεχίστηκε και το 2010, ενώ ταυτόχρονα είχε μόνιμες βάσεις τον Σταυρό του Νότου και τα Orient και GaiA Live στη Θεσσαλονίκη.
Τον Μάρτιο του 2010 κυκλοφόρησαν τα «Εισιτήρια Διπλά», για άλλη μια φορά σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη από τη Lyra. Τα Εισιτήρια Διπλά είναι ένας δίσκος για τη μνήμη: την πρόσφατη και αυτή που χάνεται στο χρόνο.
Μετά από τις επιτυχημένες εμφανίσεις της στο Μετρό,τον Απρίλιο του 2010, η Νατάσσα ξεκίνησε την καλοκαιρινή της περιοδεία,κάνοντας πρώτα μια μεγάλη συναυλία στο Γκάζι για να αποχαιρετήσει το Αθηναϊκό κοινό της, συγκεντρώνοντας σχεδόν 4.000 θεατές.
Η είσοδος του 2011 θα την βρει στο πλευρό του Σταυρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Χαρούλη, στο Gazarte, να τραγουδούν Ξαρχάκο, Χατζηδάκι και Θεοδωράκη, ενώ λίγο αργότερα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα εμφανιστεί στο Μετρό.
Αργότερα, εμφανίζεται στην Τελετή Έναρξης των Special Olympics Αθήνα 2011, που ερμηνεύει δικά της τραγούδια.
Το καλοκαίρι τη βρίσκει για άλλη μια φορά στην Τεχνόπολη του Γκαζιού, καθώς και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με τη μπάντα της. Συμμετείχε επίσης, στη συναυλία της Ελεονώρας Ζουγανέλη στο Θέατρο Βράχων, η οποία ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε δίσκο την ίδια χρονιά.
Για πρώτη φορά, συμμετείχε και στο ARK Festival που διοργανώθηκε στην Αθήνα, ενώ ο κύκλος των εμφανίσεων της με τον Σταύρο Ξαρχάκο και το Γιάννη Χαρούλη συνεχίστηκε με περιορισμένες συναυλίες ανά την Ελλάδα και μια τελευταία συναυλία στο Παλλάς, τον Οκτώβριο του 2011.
Ο Φεβρουάριος του 2012, θα την βρει με νέο δίσκο "Οι μέρες του φωτός".και εμφανίσεις στο Gazoo, κάθε Σάββατο.
Η Μποφίλιου ανήκει σε μια νέα γενιά καλλιτεχνών, και σε κάθε καινούργιο τραγούδι που ερμηνεύει αντιλαμβάνεσαι ότι κάνει βήματα εξέλιξης. Ακόμη και όταν τραγουδά κάποια παλαιότερα τραγούδια σε διασκευές, κατορθώνει να τους μεταφέρει το δικό της ηχόχρωμα.
Με τον δίσκο της «Εισιτήρια διπλά» είχε εκτοξευτεί στην προτίμηση του κοινού. Δύο χρόνια μετά οι ακροατές της αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, και την ακολουθούν πιστά σε κάθε εμφάνισή της.
Η ίδια δηλώνει:
"Θέλουμε να νιώσουμε πολύ πιο φωτεινοί και μέσα μας και όλο αυτό μας πήγε από μόνο του. Περιμένουμε τις μέρες του φωτός, έχουμε ζήσει φωτεινές μέρες και επιμένουμε -γιατί είμαστε νέοι, έχουμε διαμορφώσει μόνοι μας τη ζωή μας και έχουμε το θάρρος και την τόλμη και των χρόνων μας, αλλά και της ζωής που εμείς έχουμε φτιάξει- να ζητάμε και να απαιτούμε το φως. Και είναι ένα κάλεσμα, μάλλον μια ευχή αυτός ο δίσκος. Μάλιστα, καθώς τον φτιάχναμε έκανε πιο φωτεινές τις μέρες μας, και προσπαθούμε όλο αυτό να το μοιραστούμε και με τους άλλους γύρω μας."
Ανήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών που αποφεύγουν την υπερπροβολή της τηλεόρασης και την γενικότερη σαγήνη της "μεγάλης καριέρας".
Αυτή η γενιά είναι αποτέλεσμα μιας εποχής που ανάγκασε τους καλλιτέχνες να κερδίσουν ένα δικό τους κοινό. Βέβαια, αυτό λειτούργησε και απολύτως θετικά, γιατί έκανε τους τραγουδοποιούς να αναζητήσουν τον παλιό καλό τρόπο δημιουργίας, και λέω για το παλιό χωρίς να έχω εμμονή με το παρελθόν, αντιθέτως. Απλώς ο παλιός τρόπος ήταν ο σωστός τρόπος συμπεριφοράς στη μουσική που οι καλλιτέχνες έφτιαχναν μουσική και μετά την απηύθυναν στους ανθρώπους και εκείνοι αποφάσιζαν αν τους αρέσει ή όχι. Χωρίς επιβολές από ΜΜΕ κτλ. Την γενιά της Μποφίλιου δεν την επέβαλαν τα μίντια, όποιος ενδιαφέρεται ξέρει που να τους βρει. Θα τους ψάξει. Θα αγοράσει τα CD τους επειδή δεν τους ακούει συχνά στο ράδιο. Θα γεμίσει τα μαγαζιά που τραγουδούν.
Αξίζει πραγματικά κάποιος να την δει live. Εκτός από την θεατρικότητα και τη θηλυκότητα που βγάζει πάνω στη σκηνή, η φωνή της σε αφήνει πραγματικά άφωνο σε συνεπαίρνει και σε μαγεύει.
Πηγή: wikipedia
Εικόνα:google.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου