Once in a blue moon

Once in a blue moon, ή αλλιώς μια φορά στα 2,7 χρόνια! Τόσο συχνά με πιάνει και μένα (έμπνευση...δεν το λες) η διάθεση να γράψω κάτι χωρίς περιττές εξυπνάδες. Κάτι που δεν θα διαβάσουν και πολλοί και που όσοι το ξεκινήσουν θα το βαρεθούνε, αλλά δεν πειράζει! Εγώ το γράφω και ας το διαβάσω μόνο εγώ!

Εμένα σημαντικά πράγματα στη ζωή μου συμβαίνουν μια φορά στα 3 χρόνια. Σημαντικά αλλά σχεδόν πάντα άσχημα και μελαγχολικά! Κάθε περίπου 3 χρόνια κάτι αλλάζει! Είναι σαν κανόνας και όσο και αν το προσπαθώ ποτέ δεν έχει διαψευσθεί! Αλλά οκ, σε αλλαγές να βρισκόμαστε, κάθε 3 χρόνια όλο και κάτι διαφορετικό και ασυνήθιστο (ή και τελείως συνηθισμένο) έτσι για να μην βαριέμαι!

Όπως και να έχει δεν θα κλαυτώ πάλι!!! Αντίθετα, έχω σκοπό σήμερα να μιλήσω για ανθρώπους που με ενέπνευσαν πολύ, ή έστω και λίγο. Όταν λοιπόν βρίσκομαι σε αυτά τα περίεργα σταυροδρόμια αυτούς σκέφτομαι και συνεχίζω και προσπαθώ. Κάποιοι είναι γνωστοί, κάποιοι άλλοι γνωστοί-άγνωστοι και κάποιοι είναι δικοί μου άνθρωποι λίγοι και καλοί!

Πρώτος , ο συνονόματος, ο μοναδικός, ο Jim Morrison.

Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: "΄Η ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ ΄Η ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ…".

Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του.

Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ.

Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία....Η λέξη “δαίμων” δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). “Δαίμων” ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές.

“Δαίμων εαυτού” ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό “Φύλακας-άγγελος”, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα “δίαυλο” μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών. Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού” ουσιαστικά σημαίνει “πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό”, αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.

Έτσι λοιπόν, η φράση “Κατά τον δαίμονα εαυτού” γράφτηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη σύντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο “προσωπικός του θεός”, κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.

Ίσως του κάνω κανένα αφιέρωμα κάποια στιγμή...θα δω!

Δεύτερος, αγαπημένος και δυστυχώς άγνωστος στους Έλληνες, ο δικός μου, Ray Bradbury.

Πώς είναι δυνατόν ένας ξένος να γίνεται μέρος της ταυτότητας του ατόμου; Αυτό είναι ένα περίεργο συναίσθημα που δεν φαίνεται να μπορώ να επιλύσω όσο αφορά τον Bradbury.  H ζωή του, η καριέρα του ,είναι το αποκορύφωμα του τί οι καλλιτέχνες είναι σε θέση να δώσουν, όταν ενδιαφέρονται πραγματικά. Ο Ray Bradbury ενδιαφερόταν.

Ως εξωτερικός παρατηρητής, αυτό που είδα ήταν ένας άνθρωπος που εκτιμά τις μικρές χαρές, την Ανθρωπότητα, και τους μικροσκοπικούς θησαυρούς της καθημερινής ζωής. Βιβλία χαρτιού. Αστέρια. Φαντάσματα. Γονείς. Φύλλα. Όλα είχαν μια μαγεία για αυτόν. Χρυσαλίδες.

Προέβλεψε το μούδιασμα των ριάλιτι και την απομόνωση του twitter και e-mail και τις σχέσεις στον κυβερνοχώρο.

Η πραγματική ζωή είναι τόσο πλούσια και εκείνος μου την έδειξε.

"If you had your way you'd pass a law to abolish all the little jobs, the little things. But then you'd leave yourself nothing to do between the big jobs and you'd have a devil of a time thinking up things to do so you wouldn't go crazy. Instead of that, why not let nature show you a few things? Cutting grass and pulling weeds can be a way of life, son." - Dandelion Wine

Τρίτος και εδώ μην κοροϊδεύεται πολύ, μόνο λίγο, ο Αϊνστάιν.

Όχι, όχι δεν έχω παρακολουθήσει το επιστημονικό του έργο σε βάθος. Είναι κάποιες ατάκες του όμως που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ.

"Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση" 

"Από όσα μετράνε (είναι σημαντικά) δεν μπορούν να μετρηθούν όλα, και από όσα μπορούν να μετρηθούν δεν μετράνε (είναι σημαντικά) όλα."

Σε μια απλή μετάφραση που μου 'χε κάνει ο Γ. και τέλος πάντων έτσι όπως θέλω να αντιλαμβάνομαι εγώ αυτό το γνωμικό (το οποίο λέει "Those who matter don't care and those who care don't matter") σημασία έχει τι έχουν να πουν εκείνοι που αγαπάς. Άστον υπόλοιπο κόσμο να λέει!

Τέταρτος, ένας πολύ καλός φίλος -γνωστός στους κύκλους ως "Μάνος". (Στεφ. όπου και να είσαι να είσαι ευτυχισμένος).

Μου είχε λοιπόν πει κάτι που δεν μπορούσα τότε να το καταλάβω, ούτε να το δεχτώ. 

"Μερικές φορές οι άνθρωποι που αγαπάς απλά δεν μπορούν να σε αγαπήσουν τόσο ή με τον ίδιο τρόπο. Το να μένεις με αυτούς τους ανθρώπους είναι πολύ πιο μοναχικό από το να μένεις μόνος σου." 

Δεν ξέρω αν το είχε πάρει από κάπου, ξέρω ότι για πάντα θα το θυμάμαι να το λέει ο ίδιος και αμέσως εγώ να διαφωνώ. Και όμως είχε δίκιο!

Δεν θα συνεχίσω την αρίθμηση, καταντά βλακεία, άλλωστε έχω χάσει και τον τελευταίο μου αναγνώστη. 

Μια φίλη λοιπόν από κάπου είχε κλέψει μια άλλη φράση (δεν θυμάμαι από που!) . "Όσο δεν έχεις συνείδηση της εξάρτησής σου από το βλέμμα των άλλων, ζεις τρέμοντας πως μπορεί να σε εγκαταλείψουν και όπως όλοι μας, έμαθες να φοβάσαι γι' αυτό!"

Ακόμα, όσοι έχουν δει το Into the Wild έχουν απολαύσει τον Alexander Supertramp να λέει "Happines is only real when shared". 

Πιστέψτε με όσοι δεν έχετε δει την ταινία, αυτός κάτι ήξερε που το έλεγε. (Υ.Γ. κλείστε το άρθρο και δείτε την και τώρα αν μπορείτε!)

Ποτέ φυσικά δεν θα ξεχάσω τις ατέλειωτες συζητήσεις με τον Α. και τον Γ. όπου προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε κάποιους στίχους του Πλιάτσικα! Ποτέ δεν τα καταφέραμε, αλλά όλα εκείνα που είπαμε ήταν έμπνευση! 

Δεν θα ξέχναγα ποτέ την Κρ. (για μένα Soul). Και τι δεν μου έχει πει! Όλα έξυπνα και σωστά και όλα σημειωμένα ώστε να μπορώ να κάνω αναδρομές (μια μέρα πριν πάμε βόλτα στον ήλιο). Σε ένα όμως έκανε λάθος. Κάποτε μου είχε πει ότι "Κανένας δεν παίρνει αυτό που πραγματικά αξίζει." Σουλ εγώ δεν θα το πιστέψω ποτέ αυτό. Δεν θέλω. Γιατί άλλωστε σκοπεύω να σου αποδείξω ότι εσύ θα είσαι το λαμπρό παράδειγμα, η εξαίρεση του κανόνα σου!

Όπως και να έχει, έχω και άλλα πολλά να πω... αλλά μια άλλη φορά! Ίσως σε 2,7 χρόνια. Τώρα λέω να πάω να απολαύσω την Πανσέληνο! Θα κλείσω όμως κάπως έτσι.

"Knowledge is power."

"Intelligence is beauty." 

Το πρώτο, του Francis Bacon, το δεύτερο δικό μου. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να νομίζω!!

Morrison
Blue Moon
Bradbury
Einstein
Into the wild